Het is zondagmiddag, we zitten op de bank en videoSkypen met ons neefje en nichtje. Om de feestvreugde wat te verhogen hang ik Roemer een bloemenslinger om die we die vrijdag hebben gekregen bij het roosterfeest van verloofde’s werk (roosterfeest is Nederlands voor barbecue). ‘Zo is Roemer nog schattiger.’ zegt neefje. Verloofde legt uit waarom […]
Links
Bloemschikken — Kim in de pen blogt
Ooit, zo rond mijn 20e, woonde ik samen met een andere mijnheer. Hij was 11 jaar ouder dan ik en in de periode dat we samenwoonden waarde er een soort ‘trouwvirus’ door zijn vriendengroep. We waren bij zo’n drie, vier bruiloften samen te gast en nadat we uit elkaar waren waren we nog ieder apart […]
Something new — Kim in de pen blogt
Nadat het something old is geregeld (geleend, opgedoken, geërfd) is het tijd voor something new. Dat is niet zo moeilijk, voor een bruiloft worden meestal heel veel nieuwe dingen aangeschaft. In ons geval bijvoorbeeld een polaroid camera en wat gekheid (zoals snorren, vlinderbrillen en strikjes) op een stokje zodat gasten foto’s kunnen maken van elkaar […]
Wit — Kim in de pen blogt
Toen vriend en ik besloten een pup in huis te halen heb ik ter voorbereiding zo’n beetje alle puppy-opvoed-boekjes gelezen die ik vinden kon dus nu vriend verloofde en ik gaan trouwen heb ik […]
Op de ijzers — Kim in de pen blogt
Jaren geleden zat er op de Gedempte Oude Gracht, vlak naast Gerard Smit, een winkel met afzichtelijke bruidsjurken: ze waren zo helwit dat er haast een blauwe gloed vanaf kwam en de etalagepoppen h[…]
Something old — Kim in de pen blogt
Onze bruiloft in juni zal in weinig opzichten traditioneel zijn. Geen sleep, geen sluier, geen kerk en geen mannen in zwarte pakken. De bruidegom gaat trouwens zelf op z’n prins Claus (geen stropdas). Maar aan één traditie wil ik me wel gaan houden, voor veel geluk moet ik op mijn trouwdag hebben something old, something new, […]
It’s a vegetable, nobody likes it. — Kim in de pen blogt
Bij het uitzoeken van een bruidstaart moet ik altijd gelijk denken aan een scène uit Cold Feet waarin Jenny monotoon en met Manchester-accent alle mogelijke smaken van een taart opnoemt voor Adam en Rachel en er dan aan toevoegt: ‘My advice: skip the carrot-cake. It’s a vegetable, nobody likes it.’ Nu komt mijn cake-lady niet uit Manchester maar […]
via It’s a vegetable, nobody likes it. — Kim in de pen blogt