De dag vóórdat we terug moesten vliegen was aangebroken. Eerst gingen we nog even terug naar het Centre Artisanal waar ik even bevallig poseerde bij een fontein (die een beetje nat bleek te zijn, maar het was zonnig dus mijn rok droogde snel) , daarna kochten we babouches voor Arjo en mijn vader (die op Roemer paste) en toen liepen we nog even naar de werkplaats van de mijnheer waar Arjo een tas had gekocht (die naar kamelenpoep stinkt maar verder heel leuk is) want er zat een heel droog (en daardoor dunner) stukje leer in de schouderband. Dus hup, een andere schouderband erop gezet en toen heb ik bij die mijnheer een paar binnen-slofjes gekocht (slofjes voor buiten had ik al, maar nu dus ook voor in huis). We lunchen bij Nomad waar ik een vegetarische versie van het streekgerecht ‘pastille’ eet. De ‘gewone’ versie is vlees een groente in filodeeg met een zoete smaak. Nu houd ik normaal gesproken niet zo van zoet en hartig door elkaar, maar deze vegetarische versie met onder meer gegrilde paprika (vrij zoet van zichzelf natuurlijk) was erg lekker.
Na de lunch zijn we nog even langs de juwelier gelopen waar ik die éne te dure armband had gezien (een antieke zilveren Berber-armband ingelegd met gekleurd emaille) en Arjo heeft er zijn beste afding-skills op losgelaten. En nu ligt ie in het houten kistje dat we eerder hadden gekocht heel mooi te zijn.
Vervolgens gingen we terug naar het riad waar Arjo erachter kwam dat onze ‘wekker’ was neergestreken op ons hoofdeinde. Nadat hij daar even een foto van had gemaakt heeft hij ‘m de weg naar buiten gewezen.
Na een laatste keer lezen met onze voeten in het zwembad was het tijd om onze koffers in te pakken en daarna een taxi te nemen naar Café Clock om daar nog een keer te eten en te luisteren naar de jam sessies (onder het portret van de koning). Onze verhalenverteller van maandagavond bleek ook goed te kunnen zingen. Ze speelden vooral veel covers, dus zachtjes meezingen was onvermijdelijk.
De volgende ochtend renden we in de stromende regen naar de taxi van ‘onze’ chauffeur die ons naar het vliegveld bracht en zat de vakantie er alweer op.
Ben je net terug van je zomervakantie, zit er alweer een chocladeletter in je babouche