Als je trouwt op schoenen die volgens de maaksters van je jurk Yves Saint Laurent-blauw zijn dan móet je natuurlijk naar de jardin Majorelle. Deze botanische tuin is in 1924 ontworpen door Jacques Majorelle die er planten van alle 5 de continenten plantte en in het hart een museum voor Berberkunst en -cultuur vestigde. Vanaf 1980 waren Yves Saint Laurent en Pierre Bergé eigenaar van de tuin en na zijn dood is de as van de modeontwerper uitgestrooid in de rozentuin van Jardin Majorelle.
Omdat de tuin buiten de medina (ommuurde oude binnenstad) ligt besloten we een taxi te nemen. De chauffeur knoopte gelijk een praatje met ons aan en wist nog véél meer bezienswaardigheden waar hij ons naartoe kon brengen. Als we na de tuin ook nog de bergen in wilde trekken kon hij daar wel een mooi prijsje van maken voor ons.
Maar eenmaal bij de tuin aangekomen kwam Arjo tot de ontdekking dat hij zijn portemonnee vergeten had. Oeps. Volgens de chauffeur was dat allemaal ‘no problem, no problem’ nee, ik hoefde niet te betalen, als we nou morgen mee gingen naar de Atlas dan gold ook nog de ‘special price’ en hoefden we nu niets af te rekenen. Hij zou gewoon de volgende dag om 10.00 uur op dezelfde plek op het plein wachten.
Vonden wij een prima deal. De tuin, hoewel druk bezocht door toeristen, was een oase van rust. Sowieso is de cité nouvelle (het nieuwe, hippe deel van de stad) veel rustiger dan de medina en de straten zijn veel breder. Na twee rondjes door de tuin besloten we vis te gaan eten bij Samak al-Bahriya; fish ’n chips op z’n Marokkaans wat vooral wil zeggen dat je er dipsausjes op basis van groente en een schaal met olijven bij krijgt. Wat ik dan weer niet zo modern vond is dat ze een hurktoilet hadden. Gelukkig had ik een rok aan. Ik vraag me echt af hoe dat goed kan gaan als je een broek draagt…
Toen we weer terug waren in het hotel hebben we in bikini (ik) en zwembroek (Arjo) aan het zwembad zitten lezen totdat er dikke druppels begonnen te vallen. Het koelde een héél klein beetje af door de stortbui maar was nog steeds rond de 30 graden.
Gelukkig was het droog tegen de tijd dat we eruit gingen om ergens te dineren. Dat deden we bij Earth café waar alle maaltijden vegetarisch en sommige zelfs veganistisch zijn.